-
1 Musa
Mūsa, ae, f. (Μοῦσα), I) die Muse, d.i. Göttin der Gelehrsamkeit, bes. der Dichtkunst u. Musik, rein lat. Camena (w. vgl.). Die Alten zählen zuw. drei od. vier, gew. aber neun Musen (nämlich Calliope, Clio, Melpomene, Thalia, Euterpe, Erato, Urania, Polyhymnia, Terpsichore; vgl. Anthol. Lat. 88, 1 sqq. = 616, 1 sqq. u. 664 = 618 sqq.), Cic. de nat. deor. 3, 54. Hor. ep. 2, 2, 92: Musarum delubra, Cic. Arch. 27: hic Musarum parens domusque Pieria, Mela 2, 3, 2 (2. § 36). – übtr., crassiore Musā, von eben nicht feiner Bildung, Quint. 1, 10, 28: sine ulla Musa, ohne Witz, Geschmack, Varro. – II) meton.: 1) ein Gesang, Gedicht, Lied, procax, Hor.: silvestris, agrestris, rustica, Verg.: pedestris, niedere Art zu dichten, die an die Prosa grenzt, Hor.: nova iudicio subdita Musa tuo est, Ov. – 2) die Gelehrsamkeit, Studien, Musae agrestiores, Ggstz. mansuetiores, Cic. or. 12 (vgl. agrestis no. II, 2): Atticarum Musarum scriptores, Varro sat. Men. 379.
-
2 Musa
Mūsa, ae, f. (Μοῦσα), I) die Muse, d.i. Göttin der Gelehrsamkeit, bes. der Dichtkunst u. Musik, rein lat. Camena (w. vgl.). Die Alten zählen zuw. drei od. vier, gew. aber neun Musen (nämlich Calliope, Clio, Melpomene, Thalia, Euterpe, Erato, Urania, Polyhymnia, Terpsichore; vgl. Anthol. Lat. 88, 1 sqq. = 616, 1 sqq. u. 664 = 618 sqq.), Cic. de nat. deor. 3, 54. Hor. ep. 2, 2, 92: Musarum delubra, Cic. Arch. 27: hic Musarum parens domusque Pieria, Mela 2, 3, 2 (2. § 36). – übtr., crassiore Musā, von eben nicht feiner Bildung, Quint. 1, 10, 28: sine ulla Musa, ohne Witz, Geschmack, Varro. – II) meton.: 1) ein Gesang, Gedicht, Lied, procax, Hor.: silvestris, agrestris, rustica, Verg.: pedestris, niedere Art zu dichten, die an die Prosa grenzt, Hor.: nova iudicio subdita Musa tuo est, Ov. – 2) die Gelehrsamkeit, Studien, Musae agrestiores, Ggstz. mansuetiores, Cic. or. 12 (vgl. agrestis no. II, 2): Atticarum Musarum scriptores, Varro sat. Men. 379. -
3 Musa
1.Mūsa, ae, f., = Mousa, a muse, one of the goddesses of poetry, music, and the other liberal arts. The ancients reckoned nine of them, viz.: Clio, the muse of history; Melpomene, of tragedy; Thalia, of comedy; Euterpe, of the flute; Terpsichore, of dancing; Calliope, of epic poetry; Erato, of lyric poetry; Urania, of astronomy; Polyhymnia, of the mimic art, Aus. Idyll. 20; Cic. N. D. 3, 21, 54; Hor. Ep. 2, 2, 92:II.Musarum delubra,
Cic. Arch. 11, 27:hic Musarum parens domusque Pieria, Mela, 2, 3, 2: crassiore Musā,
in a plainer, clearer manner, without too much refinement, Quint. 1, 10, 28: sine ullā Musā, without any genius, wit, taste, Varr. ap. Non. 448, 16.—Transf.A.A song, a poem:B.musa procax,
Hor. C. 2, 1, 37:pedestris,
a style of poetry bordering on prose, id. S. 2, 6, 17.—Plur., sciences, studies:2.quis est omnium, qui modo cum Musis, id est cum humanitate et cum doctrinā habeat aliquod commercium, qui, etc.,
Cic. Tusc. 5, 23, 66:agrestiores,
id. Or. 3, 12:mansuetiores,
philosophical studies, id. Fam. 1, 9, 23.Mūsa, ae, m., a Roman surname, e. g. Antonius Musa, a physician in ordinary of Augustus, Suet. Aug. 59; Plin. 19, 8, 38, § 128: Q. Pomponius Musa, in Eckhel. D. N. V. t. 5, p. 283. -
4 Musae
Mūsae, ārum (sg. Musa, ae) f.1) девять дочерей Юпитера и Мнемосины, богини искусств и наук (Клио, Эвтерпа, Талия, Мельпомена, Терпсихора, Эрато, Полигимния, Урания, Каллиопа) C, H etc.2) перен. искусства, науки (у римлян тж. Camenae)Musā crassiōre Q — попроще, безыскусственноsine ulla Musā Vr — бездарно, неумело3) поэт. музыка, песня, поэзия -
5 Crassus
1.crassus, a, um, adj. [Sanscr. kart-, to spin; cf.: crates, cartilago, etc.]; as opp. to flowing, thin, lean, delicate, etc., solid, thick, dense, fat, gross, etc. (freq. and class. in prose and poetry).I.Lit.:B.semina (opp. liquida),
Lucr. 4, 1259; cf.:crassius semen,
id. 4, 1244:corpus,
id. 6, 857:unguentum,
Hor. A. P. 375:paludes,
Verg. G. 2, 110:cruor,
id. A. 5, 469:aquae,
greatly swollen, Ov. Am. 3, 6, 8:ager,
Varr. R. R. 1, 24, 1; Cic. Fl. 29, 71; cf.:terga (agri),
Verg. G. 2, 236:homo,
Ter. Hec. 3, 4, 26:turdi,
Mart. 2, 40:toga,
Hor. S. 1, 3, 15; cf.filum,
Cic. Fam. 9, 12, 2; Ov. H. 9, 77:restis,
Plaut. Pers. 5, 2, 38:digiti crassi tres, as a measure,
Cato, R. R. 40, 4.—Esp., of the atmosphere, thick, dense, heavy:II.aër crassus et concretus,
Cic. Tusc. 1, 18, 42; cf.:crassissimus aër,
id. N. D. 2, 6, 17:caelum Thebis (opp. tenue Athenis),
id. Fat. 4, 7:Baeotum in crasso jurares aëre natum,
Hor. Ep. 2, 1, 244; Juv. 10, 50: caligo nubis, Lucr. [p. 478] 6, 461; cf.:caliginis aër Crassior,
id. 4, 350 al.:vitrum crassiore visu,
less transparent, Plin. 36, 26, 67, § 196.—Trop. (rare;1.not in Cic.): crassum infortunium,
i. e. a sound beating, Plaut. Rud. 3, 5, 53: senes, stupid, dull, Varr. ap. Non. p. 86, 24:Ofellus Rusticus abnormis sapiens crassāque Minervā,
i. e. dull, stolid, Hor. S. 2, 2, 3; cf.:crassiore ut vocant Musa,
Quint. 1, 10, 28:turba,
uncultivated, Mart. 9, 23:neglegentia,
stupid, clumsy, Dig. 22, 6, 6: crassiora nomina, more rude or barbarous, Mart. 12, 18, 12; cf. Gell. 13, 20, 15.—Hence, adv.: crassē (rare; not in Cic.), thickly.Lit.:2.picare vasa,
Col. 12, 44, 5; cf.oblinere,
Scrib. Comp. 46.—Grossly, rudely:2.crasse illepideve compositum poëma (the figure taken from a coarse web),
Hor. Ep. 2, 1, 76.—Of precious stones, not clearly, dimly ( comp.), Plin. 37, 7, 31, § 106; 37, 8, 36, § 114.—Hence of the indistinct understanding of any thing, not clearly, confusedly:crasse et summatim et obscure intellegere aliquid,
Sen. Ep. 121, 11.Crassus, i, m., a family name in the gens Licinia. The most distinguished were,I.L. Licinius Crassus, a celebrated orator, a contemporary of Cicero, Cic. Brut. 38, 143; id. Off. 1, 30, 108 et saep.; cf. id. Brut. prol. pp. 68-77 Ellendt.—II.M. Licinius Crassus, the triumvir.—Hence, Crassĭānus, a, um, adj., of or belonging to the triumvir Crassus:exercitūs clades (in the war with the Parthians),
Vell. 2, 82, 2; cf.:Crassiana clades,
Plin. 6, 16, 18, § 47; Flor. 4, 9, 7. -
6 crassus
1.crassus, a, um, adj. [Sanscr. kart-, to spin; cf.: crates, cartilago, etc.]; as opp. to flowing, thin, lean, delicate, etc., solid, thick, dense, fat, gross, etc. (freq. and class. in prose and poetry).I.Lit.:B.semina (opp. liquida),
Lucr. 4, 1259; cf.:crassius semen,
id. 4, 1244:corpus,
id. 6, 857:unguentum,
Hor. A. P. 375:paludes,
Verg. G. 2, 110:cruor,
id. A. 5, 469:aquae,
greatly swollen, Ov. Am. 3, 6, 8:ager,
Varr. R. R. 1, 24, 1; Cic. Fl. 29, 71; cf.:terga (agri),
Verg. G. 2, 236:homo,
Ter. Hec. 3, 4, 26:turdi,
Mart. 2, 40:toga,
Hor. S. 1, 3, 15; cf.filum,
Cic. Fam. 9, 12, 2; Ov. H. 9, 77:restis,
Plaut. Pers. 5, 2, 38:digiti crassi tres, as a measure,
Cato, R. R. 40, 4.—Esp., of the atmosphere, thick, dense, heavy:II.aër crassus et concretus,
Cic. Tusc. 1, 18, 42; cf.:crassissimus aër,
id. N. D. 2, 6, 17:caelum Thebis (opp. tenue Athenis),
id. Fat. 4, 7:Baeotum in crasso jurares aëre natum,
Hor. Ep. 2, 1, 244; Juv. 10, 50: caligo nubis, Lucr. [p. 478] 6, 461; cf.:caliginis aër Crassior,
id. 4, 350 al.:vitrum crassiore visu,
less transparent, Plin. 36, 26, 67, § 196.—Trop. (rare;1.not in Cic.): crassum infortunium,
i. e. a sound beating, Plaut. Rud. 3, 5, 53: senes, stupid, dull, Varr. ap. Non. p. 86, 24:Ofellus Rusticus abnormis sapiens crassāque Minervā,
i. e. dull, stolid, Hor. S. 2, 2, 3; cf.:crassiore ut vocant Musa,
Quint. 1, 10, 28:turba,
uncultivated, Mart. 9, 23:neglegentia,
stupid, clumsy, Dig. 22, 6, 6: crassiora nomina, more rude or barbarous, Mart. 12, 18, 12; cf. Gell. 13, 20, 15.—Hence, adv.: crassē (rare; not in Cic.), thickly.Lit.:2.picare vasa,
Col. 12, 44, 5; cf.oblinere,
Scrib. Comp. 46.—Grossly, rudely:2.crasse illepideve compositum poëma (the figure taken from a coarse web),
Hor. Ep. 2, 1, 76.—Of precious stones, not clearly, dimly ( comp.), Plin. 37, 7, 31, § 106; 37, 8, 36, § 114.—Hence of the indistinct understanding of any thing, not clearly, confusedly:crasse et summatim et obscure intellegere aliquid,
Sen. Ep. 121, 11.Crassus, i, m., a family name in the gens Licinia. The most distinguished were,I.L. Licinius Crassus, a celebrated orator, a contemporary of Cicero, Cic. Brut. 38, 143; id. Off. 1, 30, 108 et saep.; cf. id. Brut. prol. pp. 68-77 Ellendt.—II.M. Licinius Crassus, the triumvir.—Hence, Crassĭānus, a, um, adj., of or belonging to the triumvir Crassus:exercitūs clades (in the war with the Parthians),
Vell. 2, 82, 2; cf.:Crassiana clades,
Plin. 6, 16, 18, § 47; Flor. 4, 9, 7. -
7 crassus [1]
1. crassus, a, um, Adi. m. Compar., dick, I) indifferent, zur Bezeichnung der mathemat. Dimension, dick, stark (Ggstz. latus, longus), nucleus crassus sex digitos, Plin.: arbores crassiores digitis quinque, Cato: pollex crassior digitis ceteris, Plin. – II) im Ggstz. zum Dünnen, Feinen, Mageren, dick, dicht, fett, grob (Ggstz. tenuis, rarus, liquidus u.a.), A) eig. a) von sächl. Subjj.: aër, caelum, Cic.: tenebrae, Cic.: pulvis, Enn. fr.: aquae, verdickte, schlammige, Ov.; aber imber crassae aquae, in dicken Tropfen fallend, Mart.: crassior arbor, Plin.: filum, Cic.: toga, grobfädig, grob, Hor.: u. so vestitus, Laber. com. fr.: restis, Plaut.: ager, fetter, fruchtbarer Boden, Cic.: medicamentum crassius (Ggstz. aquatius), Sen. – neutr. subst., nocturnā, si quid crassi (in vinis) est, tenuabitur aurā, Hor. sat. 2, 4, 52. – b) v. Pers., dick, stark, homo crispus, crassus, caesius, Ter. Hec. 440. – B) übtr.: infortunium, derbe, tüchtige Prügel, Plaut.: senes, stumpfsinnige, Varro fr.: crassā Minervā, von derbem, schlichtem Hausverstande, Hor.: u. so crassiore Musā, Quint. – turba, ungebildeter, Mart.: neglegentia, plumpe, dumme, ICt.: crassiora nomina, rauhere, barbarischere, Mart. – Davon.
-
8 crassus
1. crassus, a, um, Adi. m. Compar., dick, I) indifferent, zur Bezeichnung der mathemat. Dimension, dick, stark (Ggstz. latus, longus), nucleus crassus sex digitos, Plin.: arbores crassiores digitis quinque, Cato: pollex crassior digitis ceteris, Plin. – II) im Ggstz. zum Dünnen, Feinen, Mageren, dick, dicht, fett, grob (Ggstz. tenuis, rarus, liquidus u.a.), A) eig. a) von sächl. Subjj.: aër, caelum, Cic.: tenebrae, Cic.: pulvis, Enn. fr.: aquae, verdickte, schlammige, Ov.; aber imber crassae aquae, in dicken Tropfen fallend, Mart.: crassior arbor, Plin.: filum, Cic.: toga, grobfädig, grob, Hor.: u. so vestitus, Laber. com. fr.: restis, Plaut.: ager, fetter, fruchtbarer Boden, Cic.: medicamentum crassius (Ggstz. aquatius), Sen. – neutr. subst., nocturnā, si quid crassi (in vinis) est, tenuabitur aurā, Hor. sat. 2, 4, 52. – b) v. Pers., dick, stark, homo crispus, crassus, caesius, Ter. Hec. 440. – B) übtr.: infortunium, derbe, tüchtige Prügel, Plaut.: senes, stumpfsinnige, Varro fr.: crassā Minervā, von derbem, schlichtem Hausverstande, Hor.: u. so crassiore Musā, Quint. – turba, ungebildeter, Mart.: neglegentia, plumpe, dumme, ICt.: crassiora nomina, rauhere, barbarischere, Mart. – Davon.
См. также в других словарях:
Muse — 1. Die Musen lieben die Veränderung. Lat.: Amant alterna Camoena. (Philippi, I, 23.) 2. Wollen die Musen fröhlich sein, kehren sie bei Bacchus ein. – Gaal, 1692. *3. Allen Musen zum Trotz. – Eiselein, 478. It.: Allo dispetto delle Muse. (Eiselein … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
grossement — et lourdement, Pingui seu crassa Minerua, Crassiore musa. Vivre grossement, sans aucunes delices, Inculte atque horride viuere. Sonner grossement, Grauiter sonare … Thresor de la langue françoyse